Аз ще се свия в две салфетки, мамо.
И утре ще ме поднесеш на масата.
Та вместо пръстите на рамото
да сложиш дланите си върху мястото,
където малко по ще се белее –
а то, сърцето ми, ще понадига листите,
и двете с кака ми ще се засмеете.
И може би за мене ще помислите,
докато си солите вечерта доматите,
докато слагате на другите обяда.
Аз ще се скрия сред чаршафите.
И сред нещата ви ще си остана...
Аз ще се свия в две салфетки, мамо.
И няма да си тръгна. Нито утре, нито после.
В покъщнината ти ще се прикрия.
Та още малко с вас да ме поносите.
И ще се свия в тебе, мила мамо...