"Като песен по стара китара....."
Като песен по стара китара
като въздишка на бриз
преминаваш и някак оставаш
и отминала, пак ми тежиш.
Като леките стъпки на котка,
като литнал копринен шал,
като дъх, спрян в безтегловие
в мен оставяш безцветна следа.
Като белег на детско коляно,
и забравени дълго сълзи -
попретръпнал, камъка галя
и пак искам да ме нарани.