Бързах първи да стигна.
За да чакам с усмивка.
Но дали гонех вярна посока.
Май подминах,
не беше на тази отбивка
и се спрях уморен до потока.
Аз забравих от бързане,
че съм жаден дори.
Обладан бях от мисъл висока,
а високите мисли
те не са най добри...
И тогава отпих от потока.
Като нож ме прободе
като смерч връхлетя,
тази бистра вода,светлоока.
Отрезви ме,разтърси ме
дъх на свежи цветя
щом със устни докоснах потока.
Много скитах.Пилеех
любовта и късмета.
Преобръщах земята широка
а намерих го в себе си
както казва поета
Мястото ми е тук.Кай потока.